Mijn aandacht gaat uit naar het maken van verbindingen. Als klein kind tekende ik punten op papier die ik met elkaar verbond, zo ontstond er elke keer weer een netwerk van verbindingen. Ik heb altijd al ervaren dat alles met alles verbonden is.
Dit gevoel van verbondenheid heeft ertoe geleid dat ik niet zozeer een begin en een einde ervaar, maar meer een constant ‘onderweg’ zijn. Het besef dat ik een
radertje ben van een veel groter geheel, heeft mijn denken geleid vanuit een
perspectief van ‘wij’ in plaats van ‘ik’.
Maar waar ben ik dan precies mee onderweg? Dit is een vraag die regelmatig door mijn gedachten gaat. Hoewel ik niet direct een eenduidig antwoord kan geven, krijg ik wel steeds meer zicht op mijn levenspad en mijn ontwikkelrichting.
Voor mij is het meest vervullende aspect van het leven, het gebruiken van mijn
kwaliteiten om onze gedeelde wereld verder te helpen, zonder deze groter of
kleiner te maken dan nodig is. Het perspectief te kunnen zien en ervaren.
Ik geloof niet dat het leven eindig is. Hoewel ik wellicht niet alles zal kunnen
doorgronden, vind ik het fascinerend om een inkijk te krijgen achter de sluiers
van mijn en jouw werkelijkheid.
Dit heeft me gemotiveerd om me volledig te verdiepen in de Quantum Hypnosis
Technique Training van Dr. Roy Martina M.D en Milan Somers.
Deze training heeft mij geholpen om nog beter te voélen, mijn intuïtie te volgen en mijn hart te verbinden met mijn hoofd.
Mijn voorstellingsvermogen is enorm gegroeid, hoewel dat eigenlijk niet nieuw is voor mij. Als kind was ik hier al erg goed in, maar door de jaren heen ben ik
dit vermogen kwijtgeraakt. Dus eigenlijk heb ik nu niet iets nieuws geleerd,
maar juist iets ouds herontdekt.
Nu neem ik je graag mee in een van mijn vele ervaringen van een Quantum Jump.
Het thema van deze sprong was om terug te gaan naar een vorig leven, waarin ik heb ervaren hoe mijn ziel zich onttrok uit mijn lichaam bij overlijden,
vergelijkbaar met een rups die in een vlinder verandert.
Deze ervaring heeft me doen realiseren dat er veel aandacht uitgaat naar het lichaam na overlijden, terwijl we minder ‘kijken’ en ons verheugen op de mooie vlinder (ziel) die zich bevrijdt uit het lichaam.
Het maakte me duidelijk dat mijn lichaam niet meer was dan een doorzichtig en dun omhulsel, zonder waarde, behalve om achter te laten.
Dit inzicht heeft me doen begrijpen waarom ik zelf geen voorkeur uitspreek voor de bestemming van mijn lichaam na overlijden.
Het maakt me niets uit; mijn lichaam faciliteert mij om op aarde te zijn, om te zijn wie ik nu ben, en daar ben ik dankbaar voor.
Mijn ervaringen en ontwikkeling als ziel neem ik mee, voor altijd.
Wil jij ook ervaring opdoen met Quantum Jumpen? Geef mij een bericht.