Voor ons, de nabestaanden van Susan, was haar keuze voor een lichtceremonie als afscheid een onverwachte wending in een toch al emotionele tijd.
Susan had haar weg naar het licht goed voorbereid en ook gevonden, maar voor ons bracht dit een mix van gevoelens met zich mee, waaronder bewondering, onzekerheid en zelfs angst.
Als partner en kinderen van Susan waren we aanvankelijk bezorgd over het onbekende pad dat voor ons lag. In deze periode van verdriet en chaos bood een traditionele uitvaart ons meer houvast.
We vroegen ons af of we Susan wel op de juiste manier konden eren door deze ogenschijnlijk onconventionele weg te volgen.
Maar naarmate Susan verder reisde naar het licht, begonnen we iets bijzonders op te merken. Er ontstond een onverwachte rust in ons.
Het besef dat we niet alles hoefden vast te leggen volgens een vast stramien gaf ruimte aan vertrouwen in het moment zelf.
In plaats van te focussen op het perfectioneren van een vooraf bepaalde uitvaart, konden we ons overgeven aan het proces. Het was alsof we geleidelijk aan meer in het moment leefden, wat een diep gevoel van verbondenheid met zich meebracht.
Het loslaten van controle en het toestaan van spontaniteit bracht ons dichter bij onze emoties en dichter bij elkaar. Tijdens de ceremonie voelden we de pijn van het verlies, maar ook de warmte van gedeelde herinneringen.
Het was bevrijdend om te lachen te midden van tranen, wetende dat dit precies was wat Susan had gewild.
De symboliek van de lichtceremonie raakte ons diep. Het aansteken van de kaarsen voelde als het verlichten van de duisternis die ons omringde. En het loslaten van symbolen van verdriet in het water gaf een gevoel van bevrijding.
Achteraf realiseerden we ons dat Susan’s keuze voor de lichtceremonie niet alleen een manier was om afscheid van haar te nemen, maar ook een geschenk aan ons om te leren loslaten en te vertrouwen op het proces van leven en dood.
Het was een ervaring die ons leerde dat soms, juist door niets vast te leggen, we beter in staat zijn om te voelen wat er echt toe doet. En dat gaf ons een diepe vervulling en een gevoel van vrede, wetende dat we Susan’s laatste wens hadden vervuld op een manier die haar ziel verlichtte en onze harten verwarmde.
Haar licht zal altijd in ons blijven schijnen.
Categorieën