“De wens van de overledene was helder: een stille uitvaart. Maar kunnen we in stilte afscheid nemen, als er nog zoveel te zeggen valt?”
Ik kom voor het eerst bij de familie na het overlijden. Er is zoveel te vertellen over het onverwachte overlijden, over het leven van de overledene en de perikelen die er onderling in de familie zijn. Ik neem de tijd om te alles te horen, en ook om kennis te maken en te beoordelen of ik de juiste persoon ben om deze familie te helpen.
De onzekerheid van de nabestaanden of ze de juiste keuzes kunnen maken staat als een vraagteken op hun voorhoofd.
Ik maak tijd voor een pauze, door letterlijk achterover te gaan zitten, en te vertellen dat er tijd genoeg is om alles wat er speelt een plek te gaan geven in de volgorde: Samen, stap voor stap. Hierdoor ontspant de familie zich.
De gejaagdheid neem ik weg. Stil staan voor wat aandacht vraagt op dát moment is veel belangrijker. Pas dan creëer ik ruimte om de contouren te maken van het gehele afscheid.
Mijn werkwijze is om elke dag contact te hebben met nabestaanden, net zoveel als nodig is om tot een waardevol afscheid te komen. Zo kan ik de ze bijstaan in het gehele proces tot en met de uitvaart, en ook daarna.
Wat er in de weg zit binnen de familieleden bespreken we, met respect voor elkaars zienswijze. Vaak zie ik dat emoties te maken hebben met het verleden. Ik maak ruimte maak voor ieders eigenheid, hebbelijkheden en onhebbelijkheden, waardoor er geuit wordt wat er dwars zit. Mijn kwaliteit is om dit te begeleiden waardoor samen afscheid nemen mogelijk is.
Zo ontstaat er rust en stilte. Precies wat nodig om met een gerust hart, in stilte het afscheid te hebben.
De begrafenis hebben we heel fijn kunnen voorbereiden door alvast samen een graf uit te zoeken dat past bij de overledene. Op het open veld, maar toch de bescherming van de rand met grote bomen.
De gasten zijn goed voorbereid op de ‘Stille uitvaart’, ik ontvang ze persoonlijk, door ze te zien en te begeleiden met kleine gebaren. Doordat het stil is, ontstaat er een focus op wat je waarneemt. En dat was nu precies een kwaliteit die de overledene heel goed beheerste. Zo staan we samen tijdens het afscheid even in de schoenen van de overledene.